Dinsdag 2 september

Eindelijk terug thuis... en met thuis bedoel ik natuurlijk Canillas. Na elf weken België was ik meer dan klaar om terug te keren naar mijn bergdorpje. Ik had mij voorgenomen om jullie op de hoogte te houden van mijn belevenissen in België, maar buiten één bezoekje aan Planckendael, was er weinig interessants te melden.

Wat deed ik dan wel, hoor ik jullie vragen. Een beetje werken op school, bezoekjes aan de osteopate voor mijn zeurende rugpijn en mijn vader begeleiden op dokters- en ziekenhuisafspraken. Zijn gehoor was de laatste tijd verslechterd en zodoende maakte ik een afspraak bij Laperre. Ik dacht, we testen een nieuw toestel en afgelopen. Helaas werkt dat zo niet. De eerste afspraak werd zijn gehoor getest en werd hem een nieuw toestel aangemeten. Na een paar weken werden we terug verwacht voor een evaluatie en tijdens de derde afspraak werden nog wat wijzigingen aangebracht. Uiteindelijk werd dan een datum vastgelegd om het definitieve toestel af te halen. Tijdrovend, maar ik was toch wel onder de indruk van de professionaliteit van de medewerkers en doeltreffendheid van de nieuwe generatie van deze hoortoestellen. Met de bluetooth verbinding, kan hij de telefoon en televisie letterlijk in zijn oren ontvangen. Omringende geluiden zijn dus minder storend en hij moet zich minder inspannen om het gesprek te volgen.

Ondertussen werd hij begin augustus ook geopereerd voor cataract aan één van zijn ogen. En daar waren natuurlijk ook vervolgafspraken. Ik deed dus heel wat ritjes richting Heindonk...

Maar nu ben ik dus terug tussen de olijfbomen. Het groen van het voorjaar is verdwenen, maar dat kan de pret niet bederven. Van zodra ik de berg oprijd, komt mijn hoofd tot rust en begint mijn hart te zingen. Hopelijk kan ik de komende tijd vele melodieën en foto's met jullie delen.

Lieve groetjes uit Canillas 🌺😘