12 december

Na een ochtendje klusjes en kokkerellen, besloot ik een eindje te gaan wandelen vandaag. Normaal ga ik op donderdag naar onze pa, maar die had een kerstfeestje van Samana, dus ga ik pas morgennamiddag. Rond 17 u gaan we dan samen frietjes eten in het Bosveld, dé ontmoetingsplaats in Heindonk. Als kind heb ik er samen met mijn leeftijdsgenoten nog opgetreden, maar dat is ondertussen al meer dan een halve eeuw geleden... 😱

Een grijze lucht en amper 3 graden, maar de sterke noordoostenwind stuurde zijn kat vandaag. Het voelde dus een pak aangenamer dan de voorbije dagen. Regen werd niet voorspeld, dus hoefde ik ook geen paraplu mee te sleuren. Mijn fototoestel liet ik ook maar thuis, want het weinige licht was niet voldoende voor mijn grote lenzen. Meestal voldoet mijn gsm in deze omstandigheden.

Bij mijn aankomst in het "Broek" zoals het natuurgebied genoemd wordt, merkte ik alweer de desastreuze resultaten van de recente stormen en wateroverlast. De bomen stonden er verzopen bij, de beekjes drie tot viermaal breder dan normaal. Overal afgebroken takken en bomen. Zelfs reuzen van tientallen jaren oud, waren als lucifers omver geblazen. De boswachter en zijn team hadden al heel wat werk verzet, want overal lagen hopen afgezaagde takken en stammen. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat er een legertje bevers aan het werk was geweest.

Over bevers gesproken, zij hebben zelfs een speciaal bevereiland in het Broek. En je kan er niet over kijken, overal liggen er afgekauwde boomstammen, takjes en schors. Wisten jullie dat een bever tot 1,35 meter kan groeien en in goede omstandigheden 16 jaar oud kan worden? De bever is ook een heel trouw dier, want hij heeft een partner voor het leven.

In de zomer is er natuurlijk veel meer te zien in het bos, maar ook nu vind je nog mooie dingen, je moet alleen even de tijd nemen om goed om je heen te kijken. Vermits het vandaag windstil was, was het ideaal om "mirroring" foto's te nemen. Mirroring betekent letterlijk spiegeling, dus krijg je in het stilstaande water een perfecte spiegeling. Als het goed gelukt is, kan je de foto als het ware in twee knippen.

Verder ga ik ook steeds op zoek naar de kleinste details in het bos. De schorsstructuren van de bomen, een uniek blad, een mooie paddenstoel en ga zo maar verder. Meestal ben ik ook heel alert voor de vogels, vermits dat één van mijn favoriete onderwerpen is. En ik ben er ook wel een paar tegengekomen, een curieuze roodborst die altijd wel eens komt verkennen, een merel die met veel geschreeuw zijn soortgenoten waarschuwt, een winterkoninkje dat ondanks zijn klein formaat (amper 6 cm groot), het meeste aantal decibels produceert en bij gevaar heel snel en laag bij de grond voorbij komt geschoten. Er was ook een troep ganzen die met veel gegaggel over kwam gevlogen. Waarschijnlijk waren ze aan het bespreken wanneer ze vertrekken naar warmere oorden.

Na twee uur besloot ik ook een warmer oord op te zoeken en bij een lekker kopje thee deze blog te schrijven.

Veel liefs uit Blaasveld!